Interview Luna Zegers
Wat spreekt je aan in Flamenco?
In de flamenco spreken me meerdere dingen aan, waaronder de brede thematiek van onderwerpen waarover met veel expressie wordt gezongen, de muzikale rijkdom van de flamenco die vooral in ritmisch en harmonisch opzicht veel toevoegt aan de muziek die een doorsnee westers huishouden wordt beluisterd, en de connectie met de Zuid-Spaanse cultuur waarin de flamenco is ingebed, want deze achtergrond is van grote invloed op de manier waarop flamenco is ontstaan én waarop anno 2015 flamenco wordt beleefd door de liefhebbers. Het is een zeer rijke muziekstroming die mijns inziens nog veel te onbekend is buiten Spanje en waarin nog steeds veel vernieuwing plaatsvindt, hetgeen flamenco juist midden in onze tijd plaatst, in plaats van zich slechts in het verleden te blijven afspelen.
Kun je iets vertellen over je muzikale opleidingen?
Mijn muzikale opleidingen zijn verschillende: als kind kreeg ik in eerste instantie pianoles van mijn vader en daarna zette ik deze lessen voort bij verschillende professionele pianodocenten. Tijdens mijn middelbare school zette ik die lessen stop en ging ik in bandjes spelen (zang, toetsen, compositie). Tijdens mijn opleiding politicologie in Amsterdam nam ik privé-zanglessen jazz en van daaruit werd ik aangenomen aan het Conservatorium van Amsterdam waar ik in 2010 cum laude ben afgestudeerd als jazz-zangeres. Tussendoor had ik in een studiepauze inmiddels ook op eigen gelegenheid kennis gemaakt met zuid-Indiase zang waarin ik gedurende 3 maanden in Bangalore, India elke dag les kreeg. Daarna verkaste ik naar Sevilla waarin ik eveneens gedurende 3 maanden flamenco-zangles heb gevolgd aan het in flamenco-kringen bekende instituut Cristina Heeren. Deze ervaring lag aan de basis van mijn toelating aan het conservatorium ESMUC in Barcelona waar ik van 2010-2015 flamencozang heb gestudeerd en waar ik onlangs als eerste en tot nu toe nog steeds enige buitenlander ben afgestudeerd in flamencozang.
Wat is je mening over de Nederlandse muziekcultuur?
Wat betreft de Nederlandse muziekcultuur zie ik dat er ongelooflijk veel goede en creatieve muzikanten in Nederland rondlopen en dat we gezegend zijn met een breed spectrum aan mogelijkheden voor degenen die hun creativiteit willen ontwikkelen en vormgeven. Er zijn allerlei bijzondere festivals en platforms waarop makers van dichtbij in contact kunnen komen met hun publiek en ik zie veel mooie samenwerkingen op het podium. Ik heb jarenlang bij het Bimhuis in Amsterdam gewerkt en heb daar zoveel prachtige concerten gezien in de meest uiteenlopende samenstellingen en stijlen. In mijn beleving, die natuurlijk sterk beïnvloed wordt door mijn sociale omgeving en door mijn eigen positieve blik, is de Nederlandse muziekcultuur steeds volop in beweging en is er ruimte voor de meest uiteenlopende initiatieven. We hebben veel mooie theaters en zalen met hele bekwame programmeurs, technici en andere betrokkenen die met hart en ziel werken om mooie concerten te "maken" en onze muziekcultuur springlevend te houden, en een publiek dat gelukkig nog steeds de weg weet te vinden naar deze plekken. De discussie over geld en, daaraan gerelateerd, mogelijkheden is er een die altijd zal blijven bestaan, maar ik ben een optimist van aard en zie juist dat er in Nederland nog steeds veel mensen en organisaties hele mooie dingen creëren en zich inzetten om onze muziekcultuur springlevend en divers te houden.
Kun je het culturele klimaat in Spanje vergelijken met dat in Nederland?
Gerelateerd aan de vorige vraag zie ik in Spanje ook veel mensen die zich inspannen voor een rijke (muziek-)cultuur maar tegelijkertijd zijn de middelen in Spanje beperkter, hetgeen soms erg frustrerend is voor de betrokkenen. Specifiek de flamenco-scene is een segment van de Spaanse muziekcultuur dat het afgelopen decennium veel aandacht en inkomsten heeft ontvangen uit toerisme en dat beïnvloedt vervolgens natuurlijk weer de frequentie en de manier waarop flamenco wordt aangeboden aan het publiek. Daarnaast is de crisis van de afgelopen jaren in Spanje oorzaak geweest van het steeds minder op kleine schaal programmeren van concerten en hebben veel kleinere podia de deuren moeten sluiten of hun programmering moeten reduceren. Desondanks zie ik ook steeds weer nieuwe plekken oppoppen en blijkbaar is de zin om iets op touw te zetten blijkbaar op zijn minst even groot als de moeilijkheden die erbij komen kijken. In die zin ervaar ik de Spanjaarden ook wel als optimisten met een prettig gevoel voor humor die zich niet zo snel uit het veld laten slaan. Maar ik denk dat we in Nederland toch iets meer mogelijkheden hebben op dit vlak.
Welke artiest of groep is ten onrechte vergeten?
"Vergeten" is relatief, denk ik. Van zo'n beetje iedere artiest uit het verleden zijn dingen online gezet door de liefhebbers en zelf heb ik een breed palet aan muziek (op geluidsdragers en digitaal) in allerlei stijlen waarnaar ik graag luister. Jammer genoeg heb ik alleen meestal weinig tijd om echt uitgebreid te luisteren zonder dat er een doelgerichte professionele interesse achter zit. Nieuwe muziek luisteren is echter wel een belangrijk onderdeel van mijn belangstelling en ik probeer ook tijd te maken om te luisteren naar de muziek die vrienden / collega's schrijven, uitvoeren en uitbrengen.
"Vergeten" is ook relatief omdat iets soms in een bepaalde periode weinig relevantie voor me heeft en later ineens weer veel meer van belang is in mijn beleving. Dus ik vertrouw er ook wel op dat dit vergeten een functie heeft en dat het vanzelf weer mijn blikveld binnen zal komen als dat weer "nodig is" in een ander tijdvak van mijn leven. En af en toe draai ik ook heel nostalgisch muziek die veel invloed op me heeft gehad in een bepaalde periode, maar omdat ik zelf veranderd ben in vergelijking met "toen" is mijn beleving van die muziek nu heel anders, dus dezelfde impact heeft het zelden. Muziek kan zoveel teweeg brengen en ik denk dat we onwillekeurig datgene zoeken en draaien dat ons geeft waar we nu naar verlangen. In mijn geval is dat op dit moment veel flamenco, waarvan de orthodoxe kenners veelal van mening zijn dat men nu te weinig naar de helden van weleer luistert, maar uiteindelijk bepaalt iedereen natuurlijk zelf wie zijn muzikale helden zijn.
Wil je hier nog iets aan toe te voegen?
Op dit moment loopt er een crowdfundingscampagne voor de opnames van mijn eerste album waarop ik het repertoire wil vastleggen dat ik heb geschreven voor mijn afstudeerconcert in Barcelona. Eigen muziek en teksten, gegoten in flamenco-vorm, die een weerspiegeling zijn van vele zeer persoonlijke en intieme ervaringen van de afgelopen jaren en die tegelijkertijd verdrietige als hoopvolle verhalen vertellen.
Met hulp van de donaties van muziekliefhebbers hoop ik mijn droom om deze muziek op te nemen, te realiseren.
De link van de campagne is https://voordekunst.nl/projecten/3484-luna-zegers-entre-dos-mundos#Het%20verhaal en meer informatie is te vinden op www.LunaZegers.com. Met elke gift, klein of groot, ben ik heel blij.
Momenteel staat de teller op 77% dus ik heb nog een aantal mensen nodig die willen bijdragen aan de totstandkoming van mijn album. Bij voorbaat hartelijk dank!
Zie ook:
