Search

Recensie over 'De kronieken van Amoras'

Knallen

Wablieft? Nog Amoras albums nadat ons werd gezegd dat die zesdelige reekseen afgerond verhaal zou zijn? Dat ruikt naar geldklopperij...

Niets is echter minder waar. Na de succesvolle Suske & Wiske revamp ‘Amoras’ kregen scenarist Marc Legendre en tekenaar Charel Cambré carte blanche van Standaard Uitgeverij. Waar wilden ze nu eens hun tanden in zetten? Verschillende opties werden overlopen maar de twee kozen uiteindelijk om terug te keren naar de wereld van Amoras. Een creatieve beslissing dus, en niet één gebaseerd op winstbejag. (Al twijfel ik er niet aan dat Mijnheer Standaard Uitgeverij zelf zich duchtig in de handen gewreven heeft bij dit nieuws.)

Echter: los van dat alles, geldklopperij of niet, telt voor ons natuurlijk gewoon of de strip de moeite waard is om te lezen of niet. Gelukkig kan ik daar volmondig positief over zijn. Meer nog: deze Amoras spin-off is beter dan Amoras zelf.

Het verhaal speelt zich af voor de zes delen van Amoras en volgt de ons bekende figuren op vakantie aan zee. Als bij toeval ligt daar ook de jacht van Krimson. Dat toeval hoort natuurlijk gewoonweg bij Sus & Wis albums, maar het is leuk dat Legendre daar, bij monde van zijn personages, eens mee lacht.

Soit, om een lang verhaal kort te maken: het blijkt dat Lambik Krimson al veel langer kent dan wat iedereen dacht en middels flash-backs wordt ook dat verhaal uit de doeken gedaan. Een plot die redelijk recht door zee gaat, zonder teletijdmachine en dus makkelijker te volgen dan die van ‘Amoras’. Dat wil niet zeggen dat die simpel is. Een derde verhaallijn volgt bijvoorbeeld ook de uit ‘Amoras’ bekende Jerusalem en toont ons waar zij voordien uithing.

Dankzij de basis die ‘Amoras’ gelegd heeft qua world building en ontwikkeling van de personages krijgen Cambré en Legendre nu de kans om zonder veel uitleg de personages te verdiepen en de strip qua plot ook snel voorruit te sturen. Naast de, soms zeer explosieve actie, is ook de humor zeer geslaagd. Het is duidelijk dat Legendre de personages goed in de vingers heeft. De grappen komen namelijk voort uit de karakters van de personages en vertellen ons meer over hoe ze denken of wat ze voelen.

Het is echter Cambré die zichzelf nog het meeste overtreft. Hoewel dit eerste deel 54 pagina’s telt is elke pagina een juweeltje. Bij de ‘Amoras’ reeks had ik het gevoel dat er af en toe wat tijdsdruk mee gemoeid was en dat de pagina’s daardoor wat detail misten. Deze keer is daar echter geen sprake van. De decors zijn prachtig en zitten vol verborgen details en grappen. Ook de paginaopbouw is van nog grotere kwaliteit. Cambré is een meester in visueel vertellen en dat zullen we geweten hebben.

Een prequel of vervolg dat beter is dan het origineel, dat gebeurt niet zoveel. Terminator II, Titanic II: Back to the Surface en nu ook “De Kronieken van Amoras”.