Interview met Nowelle Barnhoorn
U bent schrijver. Wat is het thema van uw roman 'Schemerdieren'? Er zitten veel nauw aan elkaar verwante thema's in het boek. Het gezinsleven/familiebanden en ouderschap staan centraal. Voor mij is een van de belangrijkste thema's 'verantwoordelijkheid', met name hoe je die ervaart ten opzichte van je gezinsleden. De belangrijkste personages in het boek zijn allemaal in meer of mindere mate van elkaar afhankelijk en ervaren een groot verantwoordelijkheidsgevoel, waardoor ze het elkaar eigenlijk alleen maar lastiger maken en verder van zichzelf verwijderd raken.
Hoe bent u te werk gegaan bij het schrijven van dit boek? Met een vooropgezet plan of meer intuïtief? Ik ben bij dit boek zeer intuïtief te werk gegaan; het boek is eigenlijk voortgevloeid uit een enkele scène, waarbij de drie hoofdpersonages als gezin samen in de tuin zaten en ze voor mij ineens een sterke kleur kregen. Ik zag ze zitten, ze hadden iets op te lossen. Tijdens het schrijven heb ik wel verschillende malen een plan uitgeschreven, maar dat kon eigenlijk ook steeds weer de prullenbak in, omdat het niet bleek te werken.
Wat is het verschil in het doen van research voor journalistieke teksten en voor het schrijven van fictie? Bij journalistieke teksten moet je je bij uitstek aan de feiten houden en waar nodig de journalistieke wetten als hoor en wederhoor toepassen. Bij fictie kan wat mij betreft alles geschreven worden, hoewel de meningen daarover zijn verdeeld. Natuurlijk probeer je het verhaal enigszins betrouwbaar te houden als dat geloofwaardig moet zijn, maar een fictieschrijver hoeft nooit te beloven dat niet alles wat in zijn boek staat verzonnen is.
Als u met een schrijver uit het buitenland zou kunnen corresponderen, wie zou u dan kiezen? Wat een leuke vraag. Ik zou wel eens wat inkt willen uitwisselen met Dave Eggers.
Welk aspect van het schrijverschap bevalt u het best? De vrijheid die je hebt, zowel bij de inhoud van je werk als de indeling van je tijd.
