Gedicht Tatyana Koshkina

I ask Go to another door

And do you really know the "duty" and the "honor"? Or it does not concern you; let others deal with it? Let them face the bullets And gasp in throes of death. And have you felt that cold of zincs, In which the boys were sent to us? With their names on those boxes, The ones that screamed with blood. Your mothers didn't gray from grief. They didn't look into the holes of zincs To understand if that's their son indeed Or had he long been eaten by the animals. You couldn't care less about those losses, And souls of yours have gone so stale now, And cradle-graves are not of your importance, And so I ask, "Go to another door?"

Tatyana Koshkina, RUSLAND

(vertaler Russisch Engels: Olga Krasyuk, USA)

Ik vraag om naar een andere deur te gaan

En weet je echt wat "plicht" en "eer" is?

Of gaat dat jou niet aan; laat anderen dat maar uitzoeken?

Laat die de kogels zien

In doodsangsten zuchten.

En heb je die kou van zink gevoeld,

Waarin de jongens naar ons zijn gestuurd?

Met hun namen op die kisten,

Die schreeuwden met bloed.

Jouw moeders zijn niet grijs geworden van verdriet.

Ze keken niet in de gaten van zinkplaten

Om te zien of dat inderdaad hun zoon is

Of dat hij allang door dieren was opgegeten.

Het kan je niets schelen al die verliezen,

En dat de zielen van jou nu muf geworden zijn,

En kindergraven zijn niet jouw belang,

En dus vraag ik: "Ga je naar een andere deur?"

Vertaling uit het Engels: Hannie Rouweler