Recensie over de dichtbundel 'Vuur'
Frank Decerf
Deze keer ontving ik een kanjer van een dichtbundel, een omnibus, waarin 5 dichtbundels worden gepresenteerd. Een heel mooi boek en sterk vorm gegeven. 200 bladzijden waarin Maria Sesselle een staaltje van haar schrijfkunst tootn.
In Jonge adem krijgt de lezer de observaties van de jonge mens in al zijn geledingen, verschillen, hoedanigheden en vooral ook tegenstrijdigheden. De dichteres trekt het uniform aan van sociologe. De stijl in dit deel is swingend. De metaforen sensueel, dubbel geladen, maar hier en daar lees ik te gemakkelijk, te voorspelbaar rijm en dat fnuikt de leeservaring.
HET MEISJE EN DE MUSTANG
Zij klemt zijn flanken
in de greep van been – en knieslag
en de warme weelde van haar dijen.
Haar polsen spannen vleugels aan zijn manen.
Rank en gewillig drijven zij, in draai,
langs uitgelijnde banen.
Door wind bijeen gebonden,
in harmonie getraind en opgewonden.
Met wilde dromen in hun hoofd
van verre weiden en die gewaagde oer-sprong:
hier in de getemde drift en durf.
Zij bundelen hun spieren
in waaiers haar en huiver, één hartslag,
gulzige spurters naar galop.
Schuiven gestroomlijnd hoog en hoger,
feilloos top.
Zij streelt zijn schoft,
hij trilt en hinnikt met zingende lippen.
In Gebalde vuist passeren de minder mooie menselijke emoties. Ze tekenen de contouren van getormenteerde zielen. De dichteres heeft oog voor de destructieve invloeden, de bedreigingen die simpel geluk in de weg staan. Oorlogsconflicten en andere omwentelingen worden breed uitgeschreven. De auteur legt de vinger op de wonde en dat is moedig. Maria Sessele schrijft in een begrijpelijke taal en zoekt geen moeilijk gedoe.
Open vleugels zijn dan weer reisgedichten die misschien ontstaan zijn door letterlijke verplaatsingen, alhoewel... In deze teksten zou ik wat meer geschrapt hebben. Maar de originele metaforen maken dan weer veel goed. Bijvoorbeeld: Geduldig waait zijn krant tot reuzenvogel open… In deze bundel zijn heel wat gedichten geschreven in opdracht. De dichteres stuurt haar poëzie naar de maatschappij en zet het vast in onder andere een cartoon, in een metaalplaat, enz.
Straatlopers . De dichteres werkt graag samen met de natuurfotograaf Peter De Craene. Die symbiose leidde tot een reeks liefdespoëzie versterkt door mooie fotografie. Die insteek verrijkt de bundel. Veel openbare plekken en scholen zoals onder andere in: Maldegem, Knesselare, Aalter, Nevele, Lovendegem, enz. gaven haar werk terecht aandact. De poëzie gaat op die manier op zoek naar de mens en durft de confrontatie aan te gaan.
De poëzie-omnibus wordt afgesloten met Toro. Hier staat de liefde centraal. De communicatie die tederheid, blijheid en heerlijk optimisme baart. Maria Sesselle schrijft geladen, verfrissend en zorgt ervoor de typische clichés op afstand te houden. Ik heb Vuur graag gelezen. Een bundel van 200 bladzijden is geen sinecure. Het boek is na lezing zeker niet uitgelezen. De meeste gedichten nodigen uit om opnieuw bezocht te worden.
Vuur, Maria Sesselle,2018, VKH Torhout, ISBN 9 789080 469709
